الگویابی ساختاری روابط بین رفتار شهروندی سازمانی ، عدالت سازمانی، سرمایه اجتماعی و تعهد سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه پیام نور کرمان)

در ادیان آسمانی، شناخت خداوند به‌عنوان «امر‌کننده به عدل» و «به پادارنده عدل» است که اساس رابطه انسان با خدا نیز هست. عدل در مفهوم اجتماعی، هدف نبوت و به مفهوم فلسفی، مبنای معاد است. عدالت و اجرای آن یکی از نیازهای اساسی و فطری انسان است که همواره در طول تاریخ، بستری مناسب جهت توسعه جوامع انسانی، فراهم کرده است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی ارتباط عدالت‌سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی در میان کارکنان دانشگاه پیام نور شهر کرمان با نقش میانجی سرمایه‌اجتماعی و تعهد‌سازمانی و ارایه الگوی ساختاری می باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه اجرا، توصیفی-همبستگی است که در آن ابزار پرسشنامه برای جمع‌آوری داده‌ها به کار گفته شد. جامعه آماری تحقیق شامل 460 نفر از کارکنان دانشگاه پیام‌نور شهر کرمان است که بر اساس جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای، 210 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پایایی و روایی ابزار تحقیق با محاسبه آلفای‌کرونباخ، پایایی‌ترکیبی و میانگین واریانس تبیین‌شده ارزیابی و تایید شد و روایی محتوایی پرسشنامه‌ها توسط استادان و خبرگان آشنا به موضوع تایید شد. آزمون مدل‌مفهومی پژوهش با روش حداقل مربعات جزئی با بکارگیری نرم‌افزار Smart PLS انجام شد. نتایج نشان می‌دهد که عدالت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی، سرمایه اجتماعی و تعهد سازمانی تاثیر دارد و هم‌چنین سرمایه اجتماعی و تعهد سازمانی نیز بر رفتار شهروندی سازمانی تاثیر دارد. در حقیقت، عدالت‌سازمانی نقش محوری در سازمان‌ها دارد و با برقراری آن می‌توان روابط قوی بین کارکنان و بازده بالاتری را مشاهده کرد.